Kerouac tellen

Waarschijnlijk is er in elke plaats wel één. Of misschien wonen er zelfs meerdere. Maar in Den Helder heette hij vroeger Piet de teller. Piet liep buiten, en hij telde. Stoeptegels, auto's, bakstenen, het maakte niet uit wat eigenlijk. Hij telde alles.

Ik moest aan Piet denken toen ik het werk van Stefanie Posavec voorbij zag komen. En dat kwam weer omdat ze iets deed met "On the road" van Jack Kerouac.

Het beroemde boek van Kerouac las ik, vertaald natuurlijk, heel erg lang geleden. Ik vond het in de bibliotheek, waar ik toen nog als lezer kwam. Een pracht boek vond ik het, denk ik. Dat moet wel want Kerouac werd de tweede schrijver van wie ik vond dat ik alles moest lezen. Wat geen slim voornemen bleek te zijn, de man bleek naast mooie boeken ook ontzettend onleesbare zooi geschreven te hebben. Maar ja, wat je je voorneemt maak je af.

Maar, terug naar Posavec. Posavec telt. Zinnen, hoofdstukken. Ze kijkt naar hoe schrijvers zinnen schrijven. Korte zinnen, of juist heel lange. En van de getelde, en aangestreepte resultaten maakt ze tekeningen, kunst misschien wel.

Boven deze regels een afbeelding van de arceringen die Posavec maakte in "On the road" toen ze aan het tellen en meten was. Hieronder een grafische weergave van het eerste hoofdstuk van hetzelfde boek.

Piet de teller is al een tijd dood, Kerouac trouwens ook. Misschien wordt het tijd om weer eens wat van zijn boeken die staan te verstoffen in de boekenkast te herlezen.