Het ging over cultuur, en dat er een nota zou komen, moest komen. Want een nota was er nog niet en iets waar geen nota over is, dat bestaat lastig. Het was al de derde avond en de opmerkingen, aanvullingen, het kunnen ook verbeteringen zijn geweest van de aanwezigen waaierden alle kanten op.
Er moest over muurtjes worden gekeken. Al was de dorpse eigenheid ook weer niet iets dat uit het oog mocht worden verloren. Kwaliteit, out of the box, input/output, ergens in mijn hoofd begon het soms kortstondig af te dwalen. Er kwam jongerencultuur en een poppodium voorbij, dat was er ook al niet. En ik dacht even aan Kurt Wagner en Cortney Tidwell die we maandag nog in een half lege kleine zaal van Paradiso zagen spelen. "So let's think about where we're going and forget about where we've been". Je kunt best heel, heel zachtjes een liedje hummen terwijl je praat.
Ah, daar kwamen toch de subsidies weer voorbij. Al vonden we ook allemaal dat het niet alleen over geld mocht gaan. Subsidies, bezuinigingen. Ik dacht even aan de 75% van Harderwijk. En, zonder dat ik zelf begreep waarom dacht ik aan de eBooks Eregalerij, en dat die al 20.000 keer was gedownload. Zouden al die downloaders nu plots Couperus en Beets gaan lezen? En is dat downloaden dan een soort virtuele uitleenfabriek?
De meneer van het gemengde zangkoor vertelde over zijn geldzorgen. En hoewel ik die zorgen snapte dacht ik tegelijkertijd toch even aan de Raad van Cultuur die constateert dat er een aansprekende, inhoudelijke visie op nut en noodzaak van het werk van de openbare bibliotheek ontbreekt. Ik wilde nog op een briefje schrijven "Toch eens aan klanten vragen of zij dat nu ook vinden, van dat ontbreken" maar de discussie kwam plots bij samenwerking en daar was iedereen voor. Al moesten we het een volgende keer maar eens hebben over hoe dan precies.
Toen ik later, na een lange avond vol gepraat, voornemens en dwalende gedachtes naar de trein fietste drong Lambchop, het ambient country groepje van Kurt Wagner zich in mijn hoofd. Met "Up with people" en vooral met die ene zin.
"Unto you will most certainly leave the doing undone".
Dat is een mooie zin, hij zingt fijn mee, ook zachtjes en soms begrijp ik zelfs wat hij betekent.
Ik begrijp de Raad van Cultuur niet want wat is er nou niet aansprekend aan 'vrije toegang tot informatie, cultuur en educatie voor een ieder'? Als we met z'n allen maar vaak genoeg herhalen dat t zo is, dat ontbreken van een aansprekende visie wordt het nog waar ook. Zullen we afspreken dat we niet mee huilen met de wolven in het bos ;-)
BeantwoordenVerwijderen