dinsdag 10 augustus 2010
Loading 53%
Lang, en dan nog langer geleden, toen ik leerde voor het vak van bibliothecaris reisden we op een dag van Amsterdam naar Utrecht. Want daar stond een computer, een heel bijzondere. Een computer waarmee je kon kijken in de catalogus van de Library of Congress.
Het was nog in de tijd dat er geen html bestond, het scherm had dan ook een zwaar DOS uiterlijk. Voor de jongeren, met DOS kon je nergens op klikken, je moest dan zelf commando's intikken. Commando's met rare letters die je ook nog eens zelf moest onthouden.
Plechtig werd de computer in Utrecht aangezet. De klas verdrong zich rond een flikkerend schermpje. Letters werden ingetikt. En het wachten begon. De begeleidster, ze gaf franse literatuur kon het slechtst haar adem inhouden. "En als je hier nu op drukt", zei ze "gaat het dan vlugger?".
Ze drukte een toets in. Het flikkerende beeld werd diep zwart, de computer hield op met brommen en de verbinding kon niet meer hersteld worden.
Waarna we maar weer terug gingen naar Amsterdam.
Vroeger ging alles trager. Maar zelfs met het snelle internet van nu zit je nog wel eens te wachten, op pagina's die ingeladen moeten worden. Sommige bedrijven verzinnen dan een preloader. Een bewegend "dingetje" dat laat zien hoelang je nog moet wachten.
Prettyloaded is die "dingetjes" gaan verzamelen en heeft er nu een aantal ondergebracht op een website. Waar je heerlijk hangend naar kunt gaan zitten kijken.
Buiten regent het bijna en binnen wacht je op een pagina die nooit zal komen.
via Monsieur Bandit
Inmiddels stort de regen naar beneden, zit ik fijn die leuke "dingetjes" te bekijken.....
BeantwoordenVerwijderenWist je dat de volgorde van de "dingetjes" anders zijn, iedere keer dat je het opstart? lol
Daar was ik bij ;-)
BeantwoordenVerwijderenMochten we bellen naar Lockheed. Eerst goed nadenken over de zoekvraag (een onbegrijpelijk aantal operatoren) en dan inbellen. Niet te lang want het was heeeel duur. Kreeg je me toch een boeiend artikel, amber op zwart.
En weet je nog hoe we het binaire stelsel moesten leren van de heer Sikking. Over eenen en nullen.
25 jaar in het vak, ik wordt echt oud.
@Edo, Sikking! Die naam was ik kwijt. Dat was toch de man die informatica gaf en over wie het hardnekkige gerucht ging dat hij een fobie had voor toetsenborden (kan ook beeldschermen geweest zijn)?
BeantwoordenVerwijderenKnap eigenlijk. Lessen lang informatica krijgen zonder ooit in de buurt van een pc te komen. Of waren er toen misschien nog geen pc's?
Fijn ook dat je nog even het aantal jaren noemt. Het gaat plots een stuk beter met me.