Alleen al om de ramen in de Gedächtniskirche zou je naar Berlijn kunnen gaan.
De Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche is, voor wie het gebouw voor het eerst ziet, een raar gebouw. Voor een deel ruïne, voor een deel modernerig. De kerk werd in de oorlog, die oorlog, haast vernietigd tijdens bombardementen. Na de oorlog werd er voor gekozen de ruïne niet te herbouwen maar zo te verstevigen dat dat wat er nog stond zou blijven staan. Ernaast verscheen een nogal betonnen toren. Die van buiten niet bepaald mooi is. Vind ik.
Maar binnen. Binnen maakte Gabriel Loire van meer dan 21.000 gebrandschilderde raampjes iets dat ik alleen maar kan omschrijven als een soort ambient kunstwerk.
In ieder geval is het iets waar je volstrekt stil van wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten