Vandaag was er "het verhaal van de toekomst", een Biebwatch-bijeenkomst. Deze keer in het Bimhuis in Amsterdam.
Voor de lezer die een doorwrochte doorneming van de dag verwacht, sorry. Ik weet niet precies was het was maar het klikte vandaag niet tussen mij en het verhaal van de toekomst.
Het programma had best potentie. Een verhaal over de identiteit van bibliotheken. Dingen veranderen. Misschien wel alles. Dus moeten we als bibliotheken op het juiste moment ook een veranderslag maken. Een mooi verhaal over Het Dolhuys in Haarlem. Dicht bij de gebruiker staan. Dat was een aansprekend verhaal. In de middag een meneer van Meulenhoff en daarna een mevrouw van Libris. Wel en wee van de uitgeverij en de boekhandel en natuurlijk, daar is hij weer, het ebook. Wat gaat dat betekenen? Er kwam ook nog een straatoloog, maar die heb ik gemist.
Er was dus best wel iets. Maar het klikte niet.
Afgelopen zondag was ik ook in het Bimhuis. Lou Donaldson speelde er. Donaldson is 83. Of 84, daar wil ik vanaf zijn. Zijn hoogtepunt ligt ergens in het begin van de jaren 60. Eenvoudige dansbare recht-vooruit-jazz. Drums, gitaar, een gierend Hammondorgel en de saxofoon van Donaldson. Klein, oud en ook nog eens verkouden. Zijn toon was soms zwakjes. Tijdens de eerste set was iedereen eigenlijk al blij als zijn spaarzame solo's goed afliepen. Zo af en toe viel echter alles samen en galmde hij even heerlijk zijn eigen weg in.
Maar er stond wel iemand. Misschien iemand met het verhaal van vroeger. Maar wel met een verhaal. Met een begin en een eind. Hoe krakend dat verhaal soms ook was.
Misschien klikte het vandaag niet omdat voor mij het Bimhuis teveel een plek voor alleen muziek is. Dat zou goed kunnen.
Maar misschien heb ik het zo langzamerhand ook wel wat gehad met mensen die constateren dat alles aan het veranderen is en die zeggen dat bibliotheken dat ook moeten doen. Geen slecht idee hoor maar die boodschap lijkt me nu toch echt wel overgekomen.
Een volgende keer graag geen vragen meer, of verhalen met open eindes. Antwoorden, dat lijkt me wel eens wat. En dat mogen ook antwoorden zijn waar we het met zijn allen helemaal mee oneens zijn.
Schuren is ook een heel mooi werkwoord.
Het verhaal is inderdaad al heel oud. Dat internet gaat nog eens heel groot worden jongens. We gaan de gebruiker gewoon opzoeken!
BeantwoordenVerwijderen@Edwin, ik weet het niet hoor, zou het echt wat gaan worden met dat internet?
BeantwoordenVerwijderenWat wel aardig was was de meneer van Het Dolhuys in Haarlem die met een eenvoudige handveeg de klantsegmentatie van Motivaction van tafel veegde en vertelde hoe ze daar zelf eens zijn gaan nadenken over wie of wat ze wilden bereiken.
Hoewel ik totaal met jullie eens ben dat we het verhaal al 10 jaar horen vond ik het toch bij vlagen inspirerend maar dat heeft waarschijnlijk te maken met de prositie van waaruit je kijkt. Ik zat daar dit keer met heel andere ogen en voelde me zeer gesteund in de gedachte dat we onze klantencontacten moeten opwaarderen. Wat ook erg speelt bij ons zijn HRM kwesties en hoe in te steken, maar de bedoeling is niet dat we gaan zitten wachten en het bij de volgende Biebwatch weer aan elkaar gaan vertellen maar dat we juist handelend gaan optreden en dat is dan ook de bedoeling.
BeantwoordenVerwijderen@Monique, ik denk dat het heel goed is om de klantcontacten op te waarderen, maar dat waren jullie al aan het doen.
BeantwoordenVerwijderenWaar het mij om ging is dat we al heel lang bezig zijn met te constateren dat "we" "het" "anders" moeten gaan doen. Dat gevoel delen met elkaar kan inspirerend, sterkend zijn, maar met z'n allen zijn we na alle basisbibliotheekvormsels, herschikkingen, ontvlechtingen etc nu zo langzamerhand wel eens toe aan handelen. Denk ik. En voor mij kwam vandaag niet verder dan constateren dat er iets moet.
Maar dat is alleen maar mijn perceptie.
Ha Ton,
BeantwoordenVerwijderenZie ook mijn bijdrage.
Volgens Martine Taal was ik de enige met kritische opmerkingen over de bijeenkomst:)
grtz. Jan
Ha die Jan,
BeantwoordenVerwijderenMooi stuk, je hebt duidelijk aantekeningen gemaakt :)
Ik kan me niet voorstellen dat er maar 2 niet zo positieve geluiden waren. Ik hoorde er in ieder geval nog 3. Die allemaal een beetje hetzelfde zeiden, dat we een probleem hebben weten we nu wel, visie willen we horen.
Dagdag,
BeantwoordenVerwijderenAls ik zo vrij mag zijn een reactie achter te laten, wil ik graag het volgende toevoegen. Mijn intentie bij het inhoudelijk vormgeven van deze dag is nu juist geweest om bibliotheken aan te sporen zelf als branche een visie op de identiteit te ontwikkelen. Niet een door een ander bedachte 'oplossing' te consumeren. Ik vind het jammer dat de boodschap niet op deze wijze wordt opgepakt maar (wederom) met kritiek wordt gepasseerd. Een gemiste kans?
Elisabeth Duijser, ProBiblio
(geen blogger account)
Dag Elisabeth,
BeantwoordenVerwijderenHet blog is slechts mijn persoonlijke reactie op de dag.
En ik heb wellicht vaker/(te) vaak gehoord dat er een ernstig probleem is in/met de bibliotheek en de beeldvorming van de bibliotheek.
Een oplossing slechts consumeren is niet iets waar ik trouwens op zit te wachten. Maar, voor mij, boden de verhalen (op die van Het Dolhuys na) te weinig keuzes, of keuzemogelijkheden. Dat uitgeverijen en boekhandels met het ebook worstelen, dat weet ik, dat doen bibliotheken ook. Prikkelender was het, voor mij, geweest als er iemand had gestaan die vertelde wat hij/zij met het ebook en de distributie daarvan ging doen.
Ha Ton,
BeantwoordenVerwijderenDank, dat maakt je opmerking duidelijker voor mij, en is ook begrijpelijk. Laat ik zeggen dat de verbinding van identiteit naar de collectie duidelijker gemaakt had mogen worden, zoals ook op andere blogs is opgemerkt. Uiteraard is kritiek altijd welkom (de basis voor verbetering), maar ik hoop ook altijd dat het niet het enige is dat bij blijft. Dat is natuurlijk logisch als organisator van de dag :-)