Zie ik toch nog net op tijd dat Ding 22 in twee delen behandeld dient te worden. Eerst artikelen. Het lijkt het FMA wel.
Tijdens het lezen van de wikipedia bijdrage over Bibliotheek 2.0 viel me het begrip "Radical Trust" op. Edo noemde dat begrip al eens ergens in een reply op een postje dus ik heb daar wat dingen over nagelezen.
Ik kwam een aardige blogpost tegen over het begrip. Radical Trust is van belang bij een volwassen gebruik/aanwenden van 2.0 zaken. Eigenlijk zegt het postje alles al maar ik kwam nog een artikel tegen waaruit ik een aantal stellingen overneem (en gebrekkig vertaal).
"Je moet een radicaal vertrouwen hebben in het idee dat mensen:
1. Zelf het beste kunnen bepalen wat ze nodig hebben en dat ze, wanneer je ze het zelf uit laat zoeken, het best zijn uitgerust om dat wat ze nodig hebben te bereiken.
2. Liever willen dat er met ze gecommuniceerd wordt ipv dat er tegen heb gesproken wordt.
3. vrijheid van expressie nodig hebben maar vaak richtlijnen nodig hebben om zich binnen die vrijheid uit te kunnen spreken (beetje vrij vertaald)
4. communities waar ze deel van uitmaken zelf zullen reguleren tot de aangegeven grens en de grens die de community zelf aanvaardt
5. Zich af zullen keren van een merk dat hen het zwijgen opgelegd en zich zullen verbinden aan een merk dat hen een stem geeft
6. (deze is de moeilijkste (en dat zegt de schrijver zelf)) Mensen zijn van zichzelf goed"
De schrijver komt uit de marketinghoek, dat kun je zien aan woorden als "merk". Maar dat betekent niet dat de punten (of een aantal) niet van belang zijn. In sommige ben ik de loop van 23 dingen wat meer gaan geloven maar, in ieder geval voor mij is het goed dat punt 4 en punt 6 er nog eens staan.
Voor wie trouwens eens over de schutting van de gegeven en gevonden 2.0 artikelen wil kijken is er altijd nog "nice guys finish first".
Maandag stond er al een stukje biologie op dit blog. Vandaag weer. Denkend over 2.0 stuiterde het woord "wederkerigheid" door mijn hoofd. Zonder wederkerigheid geen 2.0. Het gaat wat ver om over dat begrip een heel stuk te schrijven maar er is een vlug leesbare bijdrage op wikipedia over.
Wie er meer over wil weten kan naar het bijgevoegde programma van Richard Dawkins kijken. Fascinerend, ook al moet je zelf de link naar 2.0 even maken. Denken is een werkwoord.
Open (als in transparant), sociaal en de gebruiker centraal zijn de trefwoorden die staan voor web 2.0. Je moet de anderen daarin vertrouwen en je moet oprecht geïnteresseerd zijn in hun mening en hun bijdrage serieus nemen. Hen laten zien dat wat zij bijdragen ook effect heeft op hetgeen jij voor ze doet. En dan is "radical trust" de basis die je nodig hebt om dit te verwezenlijken. Ik kan het dus volledig met je eens zijn.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat is zeg maar de theorie. Ik ben benieuwd hoe jij dat grondbeginsel ziet toegepast in jouw organisatie. Zie je dat gebeuren en welke omslag is daar voor nodig? Hoe voorkom je dat het morgen weer "business as usual" is?
Nu moet ik Ding 22 deel 2 nog doen.
BeantwoordenVerwijderenMaar. Voor nu.
Ik denk wel dat zo'n omslag kan. Niet van de ene op de andere dag. Maar wel geleidelijk (als t maar niet te lang duurt). Het beginnen met toepassingen uit 23dingen, ze (of sommige)gaan gebruiken, kan denk ik ook weer een begin zijn voor een interne omslag.
Als de gebruiker laat merken dat hij/zij serieus te nemen is zal het voor (meer) mensen makkelijker zijn om hem of haar serieus te nemen.
Dat laatst snap ik niet, want dat is tegenstrijdig met stelling 6. De mens IS serieus te nemen. Het ging toch om radical trust?
BeantwoordenVerwijderenIk wist dat je dat zou zeggen, toen ik het tikte klopte het al niet helemaal.
BeantwoordenVerwijderenHet gaat denk ik om de wederkerigheid uit het 2e deel van mn blog.
En om een mix tussen filosofie en de realiteit van "ja maar x deed toen zusenzo". Dat laatste kun je wegwuiven (daar ben ik heel goed in) maar dat zorgt weer niet voor een gedeeld "vinden" binnen een team. Je (of ik) zal mensen moeten overtuigen dat anders/open ook of beter kan werken. Of dat lukt hangt deels van het gedrag van de gebruiker zelf af (zie stelling 3).
Zoiets, maar nog niet helemaal.
Het is natuurlijk de vraag of je iets doet om er uiteindelijk iets voor terug te krijgen. Je kunt ook denken "ik vind het belangrijk dat het gebeurt, en of daar iets voor terug komt dat zien we dan wel weer". Da's erg barmhartig, dat dan weer wel en sociale media komen pas écht tot leven als er van alle kanten input geleverd wordt. Een best wel lastig punt waar veel initiatieven door stranden.
BeantwoordenVerwijderenAls privépersoon kun je iets doen gewoon omdat je dat belangrijk vindt, ook als je er niets voor terug krijgt. Als organisatie die bijna volledig met publiek geld wordt gefinancieerd kun je dat, denk ik, niet verantwoorden.
BeantwoordenVerwijderenStel je maakt een Hip-ning en er komen niet alleen geen bijdragen vanuit de gemeenschap, er kijkt ook nog eens niemand naar. En dat blijft zo. Maand na maand. Dan zul je je idee toch moeten gaan heroverwegen?
Als bibliotheek heb je natuurlijk ook een opdracht. Maar je hebt denk ik wel gelijk als je voor een web 2.0 oplossing kiest. Maar dan kijk ik naar de Deventerwiki en zie ik wel veel info, maar vlg. mij geen/weinig gebruikersinput. Maar een wiki wordt vaak gebruikt als makkelijk te realiseren website. Kortom, ben d'r nog niet helemaal uit. Kijk uit naar nieuwe inzichten in deel 2.
BeantwoordenVerwijderenIk had al eens naar die Deventerwiki gekeken en ook toen leek de "toevoeger" al steeds dezelfde persoon. Vast een bibliotheekmederwerker.
BeantwoordenVerwijderenMisschien is die vorm te moeilijk, een wiki. De gemiddelde klant zegt het woord Wiki wellicht niets?
Juist daarom vond ik de "library Love" pagina zo mooi en bruikbaar.