(Alle) beelden in de stad Popovo (deel 2)

Nu het met Gijs al een stuk beter gaat (hij bleek een wond te hebben die iedereen, door al dat haar, over het hoofd zag)(dank voor de getoonde interesse naar de gezondheid van de leukste poes van Bulgarije trouwens) is het handig, voor mijn aandacht verslapt om vlug verder te gaan met de intens zinloze inventarisatie van de beelden in Popovo.

Bijna tegenover onze dierenartsen staat het enige beeld van na de geruisloze overgang in 1989 van socialisme naar kapitalistisme. 

Tsaar Boris III was de niet onvriendelijke maar helaas naar het fascisme neigende laatste koning van Bulgarije. Tijdens zijn heerschappij koos Bulgarije de kant van Hitler Duitsland. Boris III was van Hitler niet bepaald onder de indruk. Bulgaarse soldaten hebben niet of nauwelijks gevochten en vanuit Bulgarije zijn geen joden afgevoerd naar vernietigingskampen. Op de terugvlucht na een gesprek met Hitler in 1943 overleed Boris III onder verdachte omstandigheden. Het beeld in Popovo werd vlot na overgang neergezet namens de burgers van Popovo. Boris III wordt er op omschreven met het woord "vereniger". Lelijke, aan plakletters doen denkende belettering. 

Twintig meter na Boris III staat dit ansichtkaartachtige beeld van spelende kinderen. In de zomer is het beeld nauwelijks zichtbaar door de rap groeiende struiken eromheen. 

Dit beeld van, ik gok een moeder met kind, staat voor een erg groot, en tot voor een maand of drie geleden erg vervallen flatachtig gebouw. Het staat al leeg sinds Annet en ik hier komen maar nu is men het toch aan het opknappen. Hulde. Voor dat opknappen dan. Het beeld zelf, mwah.

Daarna kom je op het enorme en immer lege Alaksander Stamboliyskiplein voor het gemeentehuis. 

Er staat een irritant zoetig beeld van een man en een vrouw op een bankje. Het beeld is verscholen in een bosje. Ik had het van dichterbij kunnen fotograferen maar voor het beeld staat sinds kort één van de drie internetzuilen van het plein. Je zou er gratis mee op het internet kunnen, via bluetooth geluid via boxjes in de zuil kunnen laten horen en dat alles zou werken door een paneeltje met zonnecellen op de zuil. Omdat wij de flauwste niet zijn hebben we twee keer getest wat het deed. Beide keren deed het internet het op geen van de zuilen en één keer deden van één zuil de bluetoothboxjes het. Omdat we nergens terug kunnen vinden wat de zuilen gekost hebben, maar de zuilen wel betaald zijn vanuit een fonds van de EU dat plattelandsgemeenten in arme streken moet stimuleren was het vast geen toeval dat we kortstondig "Suspicious minds" van Elvis over het plein lieten schallen.

Wat verder op het plein staat dit afwijkende vormgegeven beeld. Het moet Tanyu Voivoda uitbeelden. Tanyu was één van de revolutionairen die in 1876 vanuit Roemenië met een groep medestrijders Bulgarije binnenviel om daar een opstand tegen de Ottomanen uit te lokken. Er werd her en der gevochten tot Tanyu en zijn makkers bij Aprilovo door de Ottomanen in de pan werden gehakt. Tanyu's hoofd werd daarna door de Ottomanen door dorpen in de omgeving rondgedragen. Zo om de zoveel maanden gaat er iemand aan het zwaard van Tanyu hangen. Het duurt dan weer een kleine eeuwigheid voor er iemand het weer terugbuigt. Mooi kan ik heb beeld niet vinden maar in ieder geval is het totaal afwijkend van de erg realistische of mierzoete aan de jaren 50 doen denkende andere beelden die ik tot nu toe tegenkwam. 

Dit waren de makkelijk vindbare beelden. Er zijn er meer hoor maar daar moeten we echt naar op zoek. Het volgende deel kan dus, u kunt uitademen, wat langer op zich laten wachten.